“Waar gaat deze naar toe?” vroeg een winddicht geklede mevrouw, wijzend naar de Aqualiner-boot waarop ik net van Katendrecht af naar Rotterdams vasteland was komen varen.
“Waar wilt u heen?”
Ze wuifde richting zeezijde van de Nieuwe Waterweg. “Daarheen. Gewoon, voor de lol.”
Ik keek haar wuifkant op en zei: “Dan moet u naar Heijplaat – hartstikke mooi, en een eind weg! Plezier!”
Zij zou een van mijn schrijfcursisten kunnen zijn. Zo’n heldin die zomaar richting zee vaart en het niet kan schelen of ze op Heijplaat of in Pernis uitkomt.
Beste weer en wind trotserende mevrouw (meneren ook welkom)! Ik kan u laten losgaan en daarna met zachte hand richting stilistisch mooie stukken dirigeren. Kom gewoon voor de lol bij mij op cursus en ontdek dat schrijven behalve lollig ook pezen en zweten is – en dat u met die combinatie verdomd prachtige verhalen en gedichten kunt maken.
